“Want het is de HEER die wijsheid schenkt,
zijn woorden bieden kennis en inzicht.”
Spreuken 2:6
Kunnen we met de gedachten leven dat waar we in geloven
(wetenschap, geld, god, natuur, gezondheid, relaties)
de ontzagwekkendheid heeft van kathedralen,
van wolkenkrabbers.
Wie kan ons wat maken?
Hoe worden we aan het twijfelen gebracht?
Wie neemt ons het geloof af?
Maar hoeveel is in de praktijk nodig
om al die bouwwerken in elkaar te laten storten?
Soms gebeurt het in een enkele seconde,
soms duurt het een levenlang.
Maar uiteindelijk blijven we op een bepaald moment
met de brokstukken zitten.
De gave dromen zijn rafelige illusies geworden,
de smetteloze ideaalbeelden zijn vuile hersenspinsels gebleken.
Hoelang wil je je blijven blindstaren op de puinhopen,
hoe vaak wil je nog dromen van vergane glorie?
Om noodzakelijkerwijs te moeten concluderen.
Wijsheid is wat blijft staan als de verbeelding is ingestort.
Vrijheid is wat overblijft als de muren
van de zelfbegoocheling zijn afgebroken.
Jan Spoelstra