Advent is verwachten. Waarbij de vragen passen: Wat en Hoe?
Voor ons, als nieuwtestamentische gelovigen is het verwachten een uitzien naar de terugkomst van Jezus Christus. Nu niet meer als klein baby’tje maar als Rechter van ’t heelal.
Wij, de gelovigen, verwachten niet iets onzekers, maar zijn er zeker van: Hij komt!
Bij de vier adventszondagen wordt gebruik gemaakt van liederen en teksten die in de mis gezongen worden/werden op diezelfde vier zondagen. En daar is niets mis mee.
De eerste zondag (3 december) heet ook wel zondag Levavi, te vertalen als “roepen” (of in goed Kampers ”Cry out”), zoals op de kaart staat die we meekregen.
De tekst van het gezang is ontleend aan Psalm 25:1-4:
Naar U, HEER, gaat mijn verlangen uit, mijn God, op U vertrouw ik, maak mij niet te schande, laat mijn vijanden niet triomferen. Zij die op U hopen worden niet beschaamd, beschaamd worden zij die U achteloos verraden. Maak mij, HEER, met uw wegen vertrouwd, leer mij uw paden te gaan.
Wat betreft de Latijnse tekst en de vertaling heb ik Wikipedia geraadpleegd; daar staat:
Latijn | Nederlands |
Ad te levavi animam meam, Deus meus, in te confido, non erubescam. Neque irrideant me inimici mei, etenim universi qui te exspectant non confundentur. Vias tuas, Domine, demonstra mihi: et semitas tuas edoce me. | Tot U heb ik mijn ziel opgeheven, mijn God, op U vertrouw ik, ik zal niet beschaamd worden. Laten mijn vijanden mij niet bespotten, want al wie U verwacht, zal niet worden teleurgesteld. Wijs mij, Heer Uw wegen en leer mij Uw paden kennen. |
De tweede adventszondag heeft als naam “Populus Sion”, volk van Sion/Jeruzalem.
Ook op deze zondag wordt het verlangen uitgesproken en de zekerheid dat God zijn beloften zeker zal vervullen. De tekst is ontleend aan Jesaja 30:19 en 30 en Psalm 80:2:
– Volk van Jeruzalem, dat op de Sion woont, je hoeft geen tranen meer te storten. Want Hij zal zich over je ontfermen als je weeklaagt, Hij zal antwoorden zodra Hij je hoort.
– Dan zal de HEER zijn machtige stem laten horen en laten zien hoe zijn arm neerkomt, in grimmige toorn: met een verterend vuur, met wolkbreuken, stortbuien en hagelstenen.
– Hoor ons, herder van Israël, die Jozef leidt als een kudde. U die troont op de cherubs, verschijn in luister.
Latijn | Nederlands |
Populus Sion, ecce Dominus veniet ad salvandas gentes: et auditam faciet Dominus gloriam vocis suae, in laetitia cordis vestri. Qui regis Israel, intende: qui deducis velut ovem Ioseph. | Volk van Sion, ziet! De heer zal komen om alle naties te redden: en de Heer zal u de heerlijkheid van zijn stem laten horen, tot vreugde uwer harten. O, herder van Israël, verhoor ons, Gij die Jozef leidt gelijk een kudde. |
Zoals gezegd zijn beide een gregoriaans introïtusgezang voor de Mis. Voor wie van gregoriaanse muziek houdt volgen hier links naar een uitvoering van bovenstaande liederen.
Ad te levavi: https://www.youtube.com/watch?v=2U3Qsv3jThk
Populus Sion: https://www.youtube.com/watch?v=6dTkmKXE7uM
Een tijd van “vol verwachting klopt ons hart” toegewenst.
Koos Lange