Als Jezus de kinderen bij zich laat komen zegt hij tegen de volwassenen dat het koninkrijk van God toebehoort aan wie is zoals zij. Dat roept bij mij een vraag op: Hoe word ik als een kind? Ik denk van mijzelf dat het best lang geleden is dat ik kind was, wellicht té lang. Inmiddels heb ik heel wat bijgeleerd en afgeleerd. “Als een kind”.
Misschien moeten we letten op Degene die dit zegt. Jezus kent de Vader en weet hoe afhankelijk mensen(-kinderen) van Hem zijn. De meeste kinderen, zeker als ze nog echt jong zijn, vertrouwen op de zorg en hulp van hun ouders, ook al zullen ze dat zelf niet zo benoemen. Het is voor hen een vanzelfsprekendheid. En als ik eerlijk ben dan besef ik dat ik die vanzelfsprekendheid lang niet altijd ervaar in mijn relatie met God. Ik weet het wel maar ervaar het vaak niet zo. Dan kan ik het zelf wel redden en heb ik geen hulp nodig.
In de catechismus wordt bij het geloofsartikel over God de Vader o.a. gezegd: dat ik Hem helemaal vertrouw en dat ik er niet aan twijfel dat Hij voor mij zorgt en alles zal geven wat mijn lichaam en ziel nodig hebben….. Dat kan Hij en wil Hij. Nou wij nog…. Here, geef ons die vanzelfsprekendheid terug die wij als klein kind hadden, niet meer t.o.v. onze aardse vaders, maar in onze relatie met U. En ik wens jullie toe dat je dat ook (weer) mag ervaren.
Dan wordt ons het koninkrijk van God beloofd, het koninkrijk dat in het “onze Vader” twee keer wordt genoemd: uw koninkrijk kome, en in de afsluitende belijdenis: want van U is het koninkrijk. Door Jezus mogen gelovigen (jij en ik) nu ook zeggen: want van ons is het koninkrijk, het behoort immers toe aan wie als een kind vertrouwt!
Koos Lange