In de afgelopen weken is er gecollecteerd voor bijzondere situaties: de brand in de pastorie van de fam. Nagy; een week later is er gecollecteerd om de broeders en zusters op Madagaskar aan een ontbijt te helpen. Er komen hulpvragen binnen van diverse organisaties om de mensen in Oekraïne te helpen. Kortom, we worden geconfronteerd met heel veel nood. Nood die wij gedeeltelijk kunnen helpen verzachten, maar die we niet weg kunnen nemen. Heer, ontferm U!
Als ik dit schrijf is het maandag, 28 februari; de ontwikkelingen van de komende dagen kan ik dus niet meenemen in dit stukje. Het afgelopen weekend werd er in het zuiden van ons land carnaval gevierd, op z’n Brabants uitgesproken als kèrneval. In datzelfde weekend dreigde Poetin met een kernaanval. Fonetisch bijna hetzelfde, maar wat een schrijnend verschil. Heer, ontferm U!
Wij leven en bidden mee met de mensen in Kiev en andere steden, die moeten schuilen voor raketaanvallen. Wij leven en bidden mee met moeders, vrouwen en kinderen die hun zoon, echtgenoot, vader naar het front zien gaan om mee te vechten. Wij hopen dat ze mee kunnen bidden met ons, wellicht met woorden uit Psalm 23:
“Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar,
want U bent bij mij, uw stok en uw staf, zij geven mij moed.”
Heer, ontferm U!
Wij leven en bidden mee met de inwoners van Rusland; hoewel protesteren tegen het regime uiterst gevaarlijk is, zien we toch duizenden mensen de straat op gaan om duidelijk te maken dat ze die oorlog in Oekraïne afkeuren. 6000 van hen werden al opgepakt. Heer, ontferm U!
Wij bidden of God een grens wil stellen aan de vernietigende kracht van het kwaad. Het kwaad, dat is de duivel zelf, die maar één doel heeft: kapot maken wat God geschapen heeft.
Laat er in het hart van de leden in de Doema een verlangen opbloeien naar echte vrede, echte wereldheerschappij, echte harmonie, zoals bij die rijke jongeman, die voor Jezus op de knieën viel en vroeg wat hij moest doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven. Als dat heilige verlangen ontbreekt, geldt de waarschuwing uit Psalm 2:
“Daarom, koningen, wees verstandig,
wees gewaarschuwd, leiders van de aarde.
Onderwerp u, toon de HEER uw ontzag,
breng hem bevend uw hulde.
Bewijs eer aan zijn Zoon met een kus,
anders ontvlamt zijn woede en uw weg loopt dood,
want bij het geringste ontsteekt Hij in toorn.
Gelukkig wie schuilen bij Hem.”
Heer, ontferm U!
Mogelijk heeft het conflict in Oekraïne grote economische gevolgen. Mogelijk wordt het leven ook voor ons veel duurder, mogelijk zullen er tekorten gaan ontstaan. Dat kan pijn gaan doen, want we zijn het zo goed gewend, het hoort gewoon bij onze manier van leven dat er geen tekorten zijn. Langzamerhand zijn we de god mammon gaan dienen. Heer, leer ons weer bidden(!) om ons dagelijks brood. Waar vertrouwen we op als het gaat om dat dagelijks brood? Een tijd terug kregen we in een kerkdienst een belijdenis mee uit Psalm 33 en daar wil ik deze overdenking mee afsluiten:
“Wij verwachten vol verlangen de HEER,
Hij is onze hulp en ons schild.
Ja, om Hem is ons hart verblijd,
op zijn heilige Naam vertrouwen wij.”
Koos Lange