Als we dit seizoen aandacht geven aan het thema “steen voor steen”, wordt terecht veel aandacht gevraagd voor de stenen zelf, en dat zijn wij, gemeenteleden van Kampen-Noord.
Het is goed om ook aandacht te geven aan het adres van dat huis en aan Degene die in dat huis wil wonen!
“Gods woonplaats is onder de mensen, Hij zal bij hen wonen” staat in Openbaring 21, dat is bij jou en mij! Tegelijk is dat de gemeente, o.a. zichtbaar in de zondagse samenkomsten. Over die momenten zingen we: “Daar in zijn huis, waar alles spreekt van Hem, wil ik aanschouwen ‘s HEREN lieflijkheid…” (Psalm 27 vers 3b) en in Opwekking 464 belijden we: “Wees stil, want de heerlijkheid van God omgeeft ons in dit uur. Wij staan nu op heilige grond, waar Hij verschijnt met vuur….”.
Geen kleinigheid: de God die hemel en aarde schiep wil ons ontmoeten en nodigt ons uit bij Hem te komen om te luisteren naar zijn stem. Als we dan in zijn huis zijn en Hij is er bij, zouden we dan niet eerbiedig zijn, vol van datgene wat er werkelijk gebeurt?
“Wees stil”, dat getuigt van eerbied, van besef van heiligheid. Dat mag toch ook wel zichtbaar zijn in ons gedrag, voor de dienst en tijdens de
dienst?
We kennen het moment van stilte voorafgaand aan de begroeting; is dat genoeg? En kunnen we dan vervolgens onder de dienst (bijv. tijdens de collecte) gezellig roezemoezen?
Kortom: wat zou het de sfeer ten goede komen als we van elkaar zien dat we onder de indruk zijn van de heiligheid die ons in dat uur omringt! Levende stenen van een heiligdom!
Koos Lange