Terug in de tijd: Johannes is ongeveer 3 maanden oud, de baby van Maria is al aan het indalen, de herders maken zich op om de schapen naar de velden van Efrata te brengen, Augustus werkt zijn plan uit om alle mensen te laten registreren, Jozef en Maria bespreken de opties voor de reis naar Bethlehem, Simeon en Hanna zijn in gebed om de komst van de Verlosser, magiërs in het Oosten bestuderen de sterrenhemel, Romeinse soldaten beheersen het straatbeeld in de steden en dorpen, Herodes denkt na over zijn positie als koning van Judea.
Nog is het stil, maar binnenkort wordt de stilte van de nacht verbroken door een engelenkoor, is er in Jeruzalem opschudding, schrikt Herodes hevig bij het horen van het geboortebericht, krijgt een kleine baby bezoek van herders en magiërs, gaan Jozef en Maria met de pasgeborene op de vlucht naar Egypte, is er in veel gezinnen verdriet om vermoorde jonge kinderen.
Zo maar een paar schetsen van wat mensen kunnen waarnemen rond de geboorte van Jezus.
Boven al dat waarneembare is er ongetwijfeld ook grote opschudding in de hemel en omstreken. Engelen juichen, de satan knerst zijn tanden, de Vader houdt zijn woede in, de Geest is druk met het bewerken van harten, zodat er mensen zijn die begrijpen wat er gebeurt, mensen zoals Zacharias, Simeon en Hanna. Wereldschokkend nieuws!
Terug naar vandaag: De baby is man geworden, heeft de zonde weggedragen, zit op zijn troon, opent de boekrol en bereidt zich voor op zijn taak als Rechter van het heelal. Het is niet echt stil, maar zo lijkt het wel, tenzij je probeert je voor te stellen wat zich op dit moment buiten onze waarneming afspeelt. Je ziet er niet veel van, maar er zijn onbeschrijfelijke krachten aan het werk, ter voorbereiding op de jongste dag. Wat je ervan ziet? Er zijn nog steeds mensen die God loven en prijzen, en ja, er zijn nog steeds wereldleiders die denken dat zij de wereldgeschiedenis bepalen, maar ook: voor wie gelooft zijn de voetstappen van Jezus’ komst te horen en aan te wijzen.
Als Johannes geboren wordt hoor je niet een trotse vader zingen over de mooiste baby van de wereld, maar zingt hij over de nog niet geboren Jezus:
Zo toont hij zich barmhartig jegens onze voorouders en herinnert hij zich zijn heilig verbond: de eed die hij gezworen had aan Abraham, onze vader, dat wij, ontkomen aan onze vijanden, hem zonder angst zouden dienen, toegewijd en oprecht, altijd levend in zijn nabijheid.
Dat mogen we meezingen en voelen, als we verlangen naar de nog niet wedergekomen Jezus.
Hoe doe je dat? Door niet alleen stil te staan bij wat je om je heen ziet en wat anderen van je verwachten of hoe jij jezelf zo goed mogelijk kan presenteren, maar de focus iets verder te leggen, naar wat er nog gaat komen. En dat is onbeschrijfelijk mooi. Neem God mee in je plannen en bezigheden. Ga met God en Hij zal bij je zijn.
Ik wens ons allemaal een vrolijk, verwachtingsvol Kerstfeest!
Koos Lange