Ik doe een beroep op jullie fantasie: stel je eens voor dat jij onder de mensen staat die daar voor Pilatus samengekomen (geroepen?) zijn. En dan niet als één van hun tijdgenoten, maar met de kennis van nu, de wetenschap dat Jezus moet lijden en sterven. Daar sta je dan. En dan vraagt Pilatus ook aan jou om een keuze: Wie moet ik vrijlaten: Jezus Barabbas of Jezus de Messias?
Wat kies je dan? Als je voor Barabbas kiest, kies je voor een misdadiger, een moordenaar, die dan weer op vrije voeten komt. Maar als je voor Jezus de messias kiest, dan houd je zijn lijden en sterven tegen, die toch echt nodig is om verzoening te brengen tussen God en de mensheid.
Een hartverscheurend dilemma. God, kan het echt niet anders? Moet ik zo’n onrechtvaardige keuze maken?
En het wordt nog erger; als Pilatus een “ultieme” poging doet om toch Jezus vrij te laten, gaat het volk uit zijn dak, opgezweept door de hogepriesters en oversten van het volk en beginnen ze te schreeuwen: “Aan het kruis met Hem.” En jij? Jij staat daar tussen en je weet: Ja, Hij moet aan het kruis, daar moet betaald worden voor wat jij en ik en al die andere mensen sinds Adam en Eva aan schuld hebben opgebouwd en wat hierna door zoveel anderen daar nog aan toegevoegd wordt. Ja, Hij moet aan het kruis. Maar opnieuw: wat een hartverscheurend dilemma. God, moet dit echt? Kan het echt niet anders? En dan blijft het heel stil!
Nog weer later is er een grote groep toeschouwers bij de drie kruisen, met vooral aandacht voor dat middelste kruis. En opnieuw wordt er geroepen, geschreeuwd: “Jij was toch de man die de tempel kon afbreken en in drie dagen weer opbouwen? Als Je de Zoon van God bent, red jezelf dan en kom van dat kruis af!” Nee, daar doen jij en ik niet aan mee, want het is nog niet klaar, het lijden is nog niet voorbij. Komt er dan geen bliksem uit de hemel, die al die spotters verteert? Nee, de hemel blijft oorverdovend stil, ja op een later moment heel stil, van/door God verlaten. Begin je al te beseffen hoe diep dat lijden gaat? En dan, eindelijk, klinken de mooiste woorden sinds Genesis 3: “Het is volbracht.” En Hij boog zijn hoofd en stierf. (Johannes 19:30)
Opgelucht haal ik adem, al die onmogelijke keuzes hoeven niet meer, Jezus zelf heeft de keuze gemaakt om in onze plaats het terechte oordeel te dragen en op die manier weer ruimte te maken voor de Vader om mij zijn kind te noemen en voor mij om Hem aan te roepen als mijn Vader, nee beter: Onze Vader!
In de catechismus wordt het lijden van Jezus ook behandeld en wel in vraag/antwoord 39 en 40:
Vraag 39: Is het belangrijk dat Hij gekruisigd is, of maakt het niet uit hóe Hij gestorven is?
Antwoord: Ja (dat is belangrijk), want daardoor weet ik zeker dat Hij de vervloeking die eerst op mij lag, op Zichzelf heeft gelegd. De kruisdood is namelijk door God vervloekt.
Dat staat in de Bijbel, Galaten 3:13, waar staat: “Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek van de wet door voor ons een vloek te worden, want er staat geschreven: Vervloekt is ieder die aan een hout hangt.”
Vraag 40: Waarom heeft Christus Zich tot ‘in de dood’ moeten vernederen?
Antwoord: God is rechtvaardig en Hij houdt Zichzelf aan Zijn eigen Woord. (Als u van die boom eet zult u zeker sterven.) Daarom kon maar op één manier voor onze zonden betaald worden: door de dood van de Zoon van God. “Vanwege de zonde heeft Hij zijn eigen Zoon als mens in dit zondige bestaan gestuurd; zo heeft Hij in dit bestaan met de zonde afgerekend, opdat alles wat de wet eist in ons tot vervulling wordt gebracht.” (Romeinen 8:3,4)
Denk niet te licht over jouw schuld, en denk ook niet te licht over zijn betaling.
En, na dat lijden, na zijn sterven is het een poos stil, maar dan wordt het Pasen. De engel richtte zich tot de vrouwen en zei: “Wees niet bang, ik weet dat jullie Jezus, de gekruisigde, zoeken. Hij is niet hier, Hij is immers uit de dood opgewekt, zoals Hij gezegd heeft. Kijk, dit is de plaats waar Hij gelegen heeft.“
En dan vertelt de catechismus vraag/antwoord 45: Wat hebben wij aan de opstanding van Christus?
Antwoord:
- Door Zijn opstanding heeft Hij de dood overwonnen. Daardoor kunnen wij delen in Zijn gerechtigheid, die Hij met Zijn dood verdiend heeft.
- Door zijn opstandingskracht worden wij opgewekt tot een nieuw leven.
- De opstanding van Christus is voor ons een bewijs dat wij ook eens zullen opstaan.
Als u nu met Christus tot leven bent gewekt, streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is. U bent immers gestorven, en uw leven ligt met Christus verborgen in God. En wanneer Christus, uw leven, verschijnt, zult ook u in luister verschijnen, samen met Hem. (Kolossenzen 3:1-3)
Mooie, verdiepende dagen gewenst, met uitzicht op Pasen.
Koos Lange