Zondag 24 januari ging de preek over het geheim, dat God jou en mij kent. Hij weet wie we zijn, wat we doen en meemaken, wat we nodig hebben.
In de dienst klonk een stukje van een lied, gezongen door Barbra Streisand “Papa can You hear me?”
Een vraag van een zoekend kind, een hulpbehoevend kind, een kind dat liefde en aandacht vraagt.
In deze onzekere tijd zijn we allemaal van die zoekende kinderen. Het kan benauwen als we geen licht zien aan het eind van de crisis, als door de omstandigheden veel van onze zekerheden zijn weggeslagen.
Papa, can you hear me?
Papa, can you see me?
Papa, can you find me in the night?
Papa, are you near me?
Papa, can you hear me?
Papa, can you help me not be frightened?
Papa, kunt u mij horen?
Papa, kunt u mij zien?
Papa, kunt u mij vinden in de nacht?
Papa, bent u bij mij?
Papa, kunt u mij horen?
Papa, kunt u mij helpen om niet angstig te zijn?
Indringende vragen, die onze kwetsbaarheid en afhankelijkheid blootleggen. En dat is ook echt onze positie: kwetsbaar, afhankelijk. Als een baby. Met een Vader die ons kent, door en door. Vragend verwoord in het lied van Huub Oosterhuis:
Ken je mij? Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Jezus geeft antwoord op die vragen, Hij houdt ons voor: … Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vóór jullie het hem vragen! Jezus sluit hiermee aan bij Psalm 139: HEER, u kent mij, u doorgrondt mij, u weet het als ik zit of sta, u doorziet van verre mijn gedachten. Ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op, met al mijn wegen bent u vertrouwd. En deze psalm eindigt met een gebed: Doorgrond mij, God en ken mijn hart, peil mij, weet wat mij kwelt, zie of ik geen verkeerde weg ga en leidt mij over de weg die eeuwig is.
Papa, kunt u mij horen, zien en vinden? Ja mijn kind, Ik ken je door en door. En als er dan nog vragen overblijven, besef dan:
Wat zou ooit zijne macht beperken?
‘t Heelal staat onder zijn gebied.
En wat zijn liefde wil bewerken,
ontzegt hem zijn vermogen niet.
Koos Lange