“… en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een
geestelijke tempel.”(1 Petrus 2:5a).
Jij en ik, we worden door God gebruikt voor de bouw van zijn huis. De tempel, de plaats waar God mensen wil ontmoeten, de kerk waar jij en ik lid van zijn: de plaats waar God mensen wil ontmoeten. Daar hoort iedereen bij, jij en ik. Allemaal stenen, allemaal bruikbaar.
Hoe en waar jij je inzet ligt aan de gaven die je gekregen hebt. Sommige stenen kun je goed zien en bepalen daardoor hoe er naar de kerk gekeken wordt, andere stenen zitten meer van binnen of onderaan, je ziet ze niet zo direct, maar ze zijn fundamenteel (mooie woordspeling!).
En het is ook goed om te bedenken dat we niet zomaar in het wilde weg aan het bouwen zijn; er ligt een fundament, er is een hoeksteen, er is een ontwerper en bouwmeester.
“Ik leg in Sion een uitverkoren en kostbare hoeksteen, en wie op hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen.” (1 Petrus 2:6)
Hoe doe je dat, je als een levende steen laten gebruiken? Het begint met jezelf: wil ik dat wel?
En hoe kom je er achter waar God je wil gebruiken? Zoek niet te ver, denk niet te groot, denk ook niet te klein. God geeft soms vijf, soms twee en soms één talent, maar begraaf het niet!
Heer, wijs mij Uw weg en leid mij als een kind
Dat heel de levensweg slechts in U richting vindt
Als mij de moed ontbreekt om door te gaan
Troost mij dan liefdevol en moedig mij weer aan
Heer, leer mij Uw weg die zuiver is en goed
Uw woord is onderweg als een lamp voor mijn voet
Als mij het zicht ontbreekt het donker is
Leidt mij dan op Uw weg, de weg die eeuwig is
Heer, leer mij Uw wil aanvaarden als een kind
Dat blindelings en stil U vertrouwt, vrede vindt
Als mij de wil ontbreekt Uw weg te gaan
Spreek door Uw woord en Geest mijn hart en leven aan
Heer, toon mij Uw plan maak door Uw Geest bekend
Hoe ik U dienen kan en waarheen U mij zendt
Als ik de weg niet weet, de hoop opgeef
Toon mij dat Christus heel mijn weg gelopen heeft
(Opwekking 687)
Koos Lange