‘Gij die doet groeien’
Psalmen anders 145c
No farmers no food!
Omgekeerde vlaggen, rode zakdoeken en brandende hooibalen op de snelweg. Boeren laten ons luid en duidelijk horen: ‘Als de plannen van de regering doorgaan, betekent dit voor ons het einde van ons boerenbestaan!’ Daarbij waarschuwen en dreigen zij: ‘Zonder boeren geen eten!’
Ik heb consideratie met de boeren. Toch past hier wel enige nuance.
Het lied van de maand november wijst een andere weg:
‘Gij die doet groeien het golvende graan,
open mijn ogen en kleur mijn bestaan.’
Dit lied wijst een weg die zo pijnlijk gemist wordt in de stikstofdiscussie en alles wat daarmee samenhangt. De dichter beroept zich op David die in Psalm 145:15 zingt:
‘Allen zien hoopvol naar U uit,
U geeft voedsel, op de juiste tijd.’
Prachtig beeldend en metrisch heeft de dichter Adriaan Plantinga hier de woorden uit de Psalm berijmd. Hij opent onze ogen voor de schoonheid van de schepping en de almacht van de Schepper. Als ik alles van Hem verwacht, krijgt mijn bestaan een andere kleur. Dan sla je een andere richting in en kies je voor een derde weg. Op die weg verwacht je het van God de Koning en Hij stelt niet teleur:
‘Gul is uw hand geopend,
U vervult het verlangen van alles wat leeft.’
Psalm 145:16
Het lied gaat nog verder, want de Schepper is verder gegaan.
‘Gij die ons mens maakt,
U roepen wij aan.’
Bij deze zin zul je in de eerste plaats aan de schepping denken. Ik lees er ook in, dat de Schepper ons tot onze bestemming laat komen. In de vorige zin opende Hij mijn ogen en kleurde mijn bestaan. Daardoor word ik mens en ik ga Hem aanroepen. Ik bid niet in de eerste plaats om voedsel. De Psalm zegt: ‘U vervult het verlangen van alles wat leeft.’ De dichter wijst ons de weg als hij bidt:
‘voed ons verlangen uw wegen te gaan.’
Psalm 145:17 luidt:
‘Rechtvaardig is de HEER in alles wat Hij doet,
heel zijn schepping blijft Hij trouw.’
Zo wordt door de dichter het ontvangen van het voedsel verbonden met Gods wil.
Samen zingen aan tafel
Dit is een lied om samen te zingen bij de maaltijd. Daar is het voor bedoeld. Om kinderen duidelijk te maken, waar ons voedsel vandaan komt. Om onze afhankelijkheid uit te spreken. Boeren, burgers en buitenlui zouden dit samen moeten zingen aan het begin van belangrijke besprekingen. Om samen er voor te bidden, dat boeren niet gekneveld worden door banken, voederindustrie, supermarkten en overheidsmaatregelen. Ik zou het ook graag zingen op bid- en dankdag.
Tekst en melodie zijn van Adriaan Plantinga, PKN-predikant in Barneveld. Hij schreef een golvende melodie die past bij het golvende graan. Je denkt, dat de melodie in D-groot staat, maar dat is niet zo. Kijk naar de herstellingstekens en je ontdekt, dat het een mixolydische wijs is. Even op oefenen dus, maar dat is de moeite waard.
Henk Schaafsma