“Geliefde broeders en zusters, onthoud dit goed:
ieder mens moet zich haasten om te luisteren,
maar traag zijn om te spreken,
traag ook in het kwaad worden.”
Jacobus 1:19
Het lijkt wel of we er niet zonder kunnen.
We praten, babbelen, zwetsen, keuvelen, ouwehoeren,
redeneren, discussiëren, onderhandelen en kwebbelen wat af.
Of het nu over onze gezondheid gaat, over onze toekomst,
over onze collega’s, over ons verleden, over politiek.
Er is altijd wel een reden om te praten, te kletsen.
Is het omdat we ons zo graag willen uiten?
Is het omdat we denken dat we gelijk willen hebben,
omdat we zo graag anderen onze mening willen laten horen?
Is het omdat we anderen willen troosten, helpen,
ondersteunen, richting willen geven, moed in willen spreken?
Het lijkt wel of we er niet zonder kunnen.
We praten, babbelen, zwetsen, keuvelen, ouwehoeren,
redeneren, discussiëren, onderhandelen en kwebbelen wat af.
Is het misschien omdat zonder al die woorden
het zo duidelijk wordt hoe machteloos we vaak zijn?
Jan Spoelstra