“Abram ging uit Charan weg,
zoals de Heer hem had opgedragen.”
Genesis 12:5
Het is niet razend populair meer
om onmiddellijk orders op te volgen,
om subiet te doen wat iemand anders je opdraagt.
Gehoorzaamheid klinkt een beetje als dwangarbeid,
als slaafsheid, als onderdrukking.
Is dat terecht? Zou het niet van respect getuigen
als we wat minder zouden nadenken
en wat meer zouden doen?
Klakkeloos, gedachteloos, kritiekloos?
Zou het niet van diep geloof getuigen
als we wat minder zouden protesteren
en wat meer zouden luisteren?
Wie heeft er behoefte aan slaafse navolging?
Wie heeft onnadenkende volgers nodig?
Als je geroepen wordt, dan doe je dit toch
omdat je je er volledig bewust van bent?
Als je op pad gaat, dan wil je dit toch
omdat je het doet uit volle overtuiging?
Jan Spoelstra