“Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,
wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt,
ik weet het tot in het diepst van mijn ziel.”
Psalm 139:14b
Wat je mag verwachten in een wereld waarin
al zoveel vastligt, zoveel is bepaald, zoveel is voorgeschreven.
Waar kun je nog op vertrouwen wanneer je al zo vaak
bent teleurgesteld, tegen een muur bent gelopen?
Is het niet veel wijzer, verstandiger en handiger
om maar geen verwachtingen meer te hebben?
Om maar geen plannen te maken?
Om geen vooruitzichten meer te hebben?
Zodat je stil en ongedeerd in de schaduw van je dagen
stilletjes kunt toekijken.
Zodat je zwijgzaam en volledig veilig in de duisternis
van je nachten ongemerkt kunt indommelen?
Het voordeel wanneer je niets verwacht
is dat je niet gekwetst wordt, niet beschadigd, gekrenkt.
Het nadeel wanneer je niets verwacht:
het is winter en je droomt niet van de lente.
Er is dorheid en je smacht niet naar nieuw leven.
Jan Spoelstra