“Uw ogen zagen mijn vormloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.”
Psalm 139:16b
Het kan helpen. Om af en toe wat op te schrijven.
Het helpt om er soms bij stil te staan wat je bezig houdt,
wat belangrijk voor je is, wat je na aan het hart ligt.
Als je ingrijpende gebeurtenissen noteert, voorkom je
dat je ze te gemakkelijk vergeet, te eenvoudig kwijtraakt.
De kans wordt kleiner dat wat je geraakt heeft,
uit je gedachten verdwijnt, uit je leven ontsnapt.
Als je de zaken kwijtraakt die essentieel voor je zijn,
die cruciaal zijn, werkelijk en waar:
hoe kun je er dan ooit iets van leren?
Hoe kun je ooit de goede keuzes maken?
Hoe kun je ooit nieuwe wegen inslaan, andere mensen ontmoeten,
frisse ideeën opdoen?
Als je niks leert van wat het leven je aanbiedt,
van wat ze je laat zien, doet meemaken, bij stil laat staan.
Wat voor zin heeft het dan om je ogen open te houden,
welk nut heeft het om goed op je tellen te passen?
Jan Spoelstra