“Als die standvastigheid ook daadwerkelijk blijkt,
zult u volmaakt en volkomen zijn, zonder enige tekortkoming.”
Jacobus 1:4
Hoe zeker moet je van je zaak zijn
om met de vuist op tafel te willen slaan?
Hoe daadkrachtig wil je zijn om te besluiten
dat jij bepaalt wat er gedaan moet worden?
Is het een vies woord geworden? Autoriteit?
Zijn we er bang voor geworden? Om gezag te hebben?
Om invloed te willen uitoefenen?
Meestal verschuilen we ons liever achter titels,
achter tradities, gewoontes, status, posities, aanzien.
Autoriteit moet aan ons kleven, vinden we,
gezag moet ons gegeven worden, geloven we.
Maar wie durft zo wijs te zijn, zo moedig, zo vrij
om zich volop uit te spreken?
Zodat er met aandacht naar haar geluisterd wordt,
zodat mensen aandachtig de woorden ter harte nemen?
Waardoor geestdodende levens veranderen?
Versleten inzichten worden vernieuwd?
Jan Spoelstra