Op de allereerste pinksterdag waren er de tekenen van wind en vuur. Eénmalig liet God de Heilige Geest aan de discipelen en de omstanders zien dat Hij is gekomen om nooit meer weg te gaan.
Daarvoor en daarna was en is Hij zichtbaar, o.a. in de natuur, de lente, zoals kort samengevat bij de schepping: God (de Vader), sprak (de Zoon) en het was er (de Geest).
Minder zichtbaar, maar niet minder werkbaar is de Geest aanwezig in de mensen en voor de mensen. Hij bewerkt het geloof. Hij maakt ons één met Christus, zoals al bij de doop beloofd:
De heilige Geest wil in ons wonen en werken. Hij wil ons heiligen en ons doen delen in wat we in Christus hebben, totdat we ten slotte eeuwig leven zonder enige zonde, samen met heel de gemeente van de uitverkoren kinderen van God. (doopformulier 2)
Wat we in Christus hebben, dat is toch dat onze zonden door het bloed en de Geest van Jezus Christus weggenomen worden, net zoals ons lichaam schoon wordt door water. En dat wij even werkelijk van onze zonden geestelijk gewassen zijn, als ons lichaam met het water gewassen wordt (antw. 73 HC)? En dat doet de Geest dus, dagelijks in mij en jou!
Dat is een volkomen gave Gave! Niets staat er meer in de weg tussen God en ons, als wij dat geschenk aannemen en die belofte vertrouwen en geloven.
Ik schreef hierboven: minder zichtbaar; ik neem dat terug: ik hoop dat die kracht en die verbondenheid met Vader, Zoon en Geest en met elkaar heel erg zichtbaar is en steeds meer wordt.
Laat het vuur maar branden en de wind maar waaien!
Koos Lange