Ik heb behoefte om te reflecteren op wat er afgelopen zondag te horen was, eerst in de kerkdienst, later die dag in de cantatedienst.
En gelijk maar in het begin: Ik heb van beide diensten volop genoten en heb op geen enkele manier kritiek op wat dan ook.
Toch wil ik wel graag het beeld van de spiegel en van de herder ook van een andere kant bekijken.
Hoe kijk jij in een spiegel? Dat kan inderdaad zijn om jezelf meer perfect te maken, meer onvolkomenheden weg te poetsen of smeren. Om eerlijk te zijn kijk ik zelf nooit op die manier, ik weet wel zo ongeveer hoe ik eruitzie. In de spiegel zie ik het gezicht van een kind van God. Een visjesposter drukt dat zo uit:
Ik zag vanmorgen de liefde van God in de spiegel.
Visje
Nee, dat denk ik echt niet elke keer als ik min of meer toevallig in de spiegel kijk, maar soms toch wel. En dan word ik wel een beetje stil: Hoe is het mogelijk dat de God die hemel en aarde gemaakt heeft door een enkel woord te spreken, van mij, zondig, klein, onbetekenend mensje houdt?
En wat voor mij geldt, geldt voor jullie allemaal: je bent niet perfect, je hoeft dat ook niet te zijn, je bent gewoon geliefd!
Een andere visjesposter vertolkt dit zo:
God houdt zoveel van je dat Hij je neemt zoals je bent…
Visje
…Maar Hij houdt te veel van je om je zo te laten!
En dan die herder; in de cantatedienst ging het over de interpretatie van Bach van (o.a.) Psalm 80; de eerste woorden van die psalm luiden: “Hoor ons, herder van Israël, die Jozef leidt als een kudde. U die troont op de cherubs, verschijn in luister.” Die gebedswoorden worden uitgesproken in een tijd van verdrukking en nood. Geen rustiek tafereeltje, maar een noodsituatie.
De herder (in het Duits “pastor”!) is de persoon bij wie de schapen zich veilig voelen. En dat hebben jij en ik juist ook vandaag nodig. We leven in een tijd met veel onzekerheden, waarbij ook de veiligheid niet meer vanzelfsprekend is. Wat is het dan geruststellend fijn als je God als herder kent en erkent. Een tweetal beelden uit het oude testament waarin God als de Herder van zijn volk beschreven wordt: Jesaja 40:11 “Als een herder weidt Hij zijn kudde: zijn arm brengt de lammeren bijeen, Hij vlijt ze tegen zijn borst, en zorgzaam leidt Hij de ooien.” En ook in Ezechiël 34:12 “Zoals een herder naar zijn kudde op zoek gaat als zijn dieren verstrooid zijn geraakt, zo zal Ik naar mijn schapen op zoek gaan en ze redden, uit alle plaatsen waarover ze zijn verspreid op een dag van dreigende, donkere wolken.”
Over Jezus wordt in het nieuwe testament verteld dat Hij begaan was met de mensen, omdat zij als schapen zonder herder waren. Jezus noemt Zichzelf “de goede Herder”. En met dat beeld zien we de man die zorg heeft voor zijn schapen, hen veilig weidt en thuisbrengt. Maar ook de man die bij het laatste oordeel de schapen van de bokken scheidt en over hen oordeelt.
Een herder, wat voel ik mij als schaap gekend en geliefd bij zo’n Herder.
Tot slot nog één visjesposter:
Moeite met slapen?
Visje
Tel geen schapen…
...praat eens met de herder.
Koos Lange
