“Toen riep de mens uit: eindelijk een gelijk aan mij,
mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees,
een die zal heten: vrouw, een uit de man gebouwd.”
Genesis 2: 23
Omdat het zo fijn is om niets te doen. Om inert te zijn.
Een zandkorrel op een warm strand.
Een gladde steen in een wilde zee.
Wie kan je wat maken? Het leven ruist, bruist, verhuist, verguist.
Maar jij beweegt niet. Jij laat alles over je heen komen.
Omdat je er genoeg van hebt.
Het zoeken naar de overkant van de rivier?
Het vinden van de lijn in een horizon?
Het blijft niet zo. Stilstand is iets wat ons leven niet begrijpt.
Stilstand is iets waarvoor ons bestaan geen woorden heeft.
Beweging daarentegen. Beweging is overal.
Wind, auto’s, meningen, gemoedstoestanden, rivieren, vogels.
Wie beweegt noemen we levendig.
Wat te lang stil ligt vinden we doods.
Als je in beweging wordt gezet. Als je mag kiezen.
Als je het mag geloven. Laat het dan liefde zijn
waardoor je verandert, vernieuwt, ontwikkelt.
Overstelpende liefde. Mensontstijgende liefde.
Jan Spoelstra